1. Berapa kerapkah sistem osmosis songsang perlu dibersihkan?
Secara umum, apabila fluks piawai berkurangan sebanyak 10-15%, atau kadar penyahgaraman sistem berkurangan sebanyak 10-15%, atau tekanan operasi dan tekanan perbezaan antara bahagian meningkat sebanyak 10-15%, sistem RO perlu dibersihkan. . Kekerapan pembersihan secara langsung berkaitan dengan tahap prarawatan sistem. Apabila SDI15<3, kekerapan pembersihan mungkin 4 kali setahun; Apabila SDI15 adalah sekitar 5, kekerapan pembersihan mungkin dua kali ganda, tetapi kekerapan pembersihan bergantung pada keadaan sebenar setiap tapak projek.
2. Apakah SDI?
Pada masa ini, teknologi terbaik yang mungkin untuk penilaian berkesan pencemaran koloid dalam aliran masuk sistem RO/NF adalah untuk mengukur indeks ketumpatan pemendapan (SDI, juga dikenali sebagai indeks sekatan pencemaran) aliran masuk, yang merupakan parameter penting yang mesti ditentukan sebelum reka bentuk RO. Semasa operasi RO/NF, ia mesti diukur dengan kerap (untuk air permukaan, ia disukat 2-3 kali sehari). ASTM D4189-82 menentukan standard untuk ujian ini. Air masukan sistem membran ditentukan sebagai nilai SDI15 mestilah ≤ 5. Teknologi berkesan untuk mengurangkan prarawatan SDI termasuk penapis multi-media, ultraturasan, penapisan mikro, dll. Menambah polidielektrik sebelum penapisan kadangkala boleh meningkatkan penapisan fizikal di atas dan mengurangkan nilai SDI .
3. Secara amnya, proses osmosis songsang atau proses pertukaran ion harus digunakan untuk air masuk?
Dalam banyak keadaan yang mempengaruhi, penggunaan resin pertukaran ion atau osmosis terbalik secara teknikal boleh dilaksanakan, dan pemilihan proses harus ditentukan oleh perbandingan ekonomi. Secara amnya, semakin tinggi kandungan garam, semakin menjimatkan osmosis terbalik, dan semakin rendah kandungan garam, semakin menjimatkan pertukaran ion. Disebabkan populariti teknologi osmosis songsang, proses gabungan proses pertukaran osmosis terbalik+ion atau osmosis songsang berbilang peringkat atau osmosis songsang+teknologi penyahgaraman dalam lain telah menjadi skim rawatan air teknikal dan ekonomi yang lebih munasabah. Untuk pemahaman lanjut, sila rujuk wakil Syarikat Kejuruteraan Rawatan Air.
4. Berapa tahun unsur membran osmosis songsang boleh digunakan?
Hayat perkhidmatan membran bergantung pada kestabilan kimia membran, kestabilan fizikal elemen, kebolehbersih, sumber air salur masuk, prarawatan, kekerapan pembersihan, tahap pengurusan operasi, dll. Menurut analisis ekonomi , ia biasanya lebih daripada 5 tahun.
5. Apakah perbezaan antara osmosis terbalik dan penapisan nano?
Nanofiltrasi ialah teknologi pemisahan cecair membran antara osmosis songsang dan ultrafiltrasi. Osmosis songsang boleh mengeluarkan bahan terlarut terkecil dengan berat molekul kurang daripada 0.0001 μ m. Penapisan nano boleh mengeluarkan zat terlarut dengan berat molekul kira-kira 0.001 μ m. Penapisan nano pada asasnya ialah sejenis osmosis songsang tekanan rendah, yang digunakan dalam situasi di mana ketulenan air yang dihasilkan selepas rawatan tidak begitu ketat. Penapisan nano sesuai untuk merawat air perigi dan air permukaan. Penapisan nano boleh digunakan untuk sistem rawatan air dengan kadar penyahgaraman tinggi yang tidak diperlukan seperti osmosis terbalik. Walau bagaimanapun, ia mempunyai keupayaan tinggi untuk mengeluarkan komponen kekerasan, kadang-kadang dipanggil "membran lembut". Tekanan operasi sistem penapisan nano adalah rendah, dan penggunaan tenaga adalah lebih rendah daripada sistem osmosis songsang yang sepadan.
6. Apakah keupayaan pemisahan teknologi membran?
Osmosis songsang ialah teknologi penapisan cecair yang paling tepat pada masa ini. Membran osmosis songsang boleh memintas molekul tak organik seperti garam larut dan bahan organik dengan berat molekul lebih daripada 100. Sebaliknya, molekul air boleh dengan bebas melalui membran osmosis songsang, dan kadar penyingkiran garam larut biasa ialah>95- 99%. Tekanan operasi berjulat dari 7bar (100psi) apabila air masuk adalah air payau hingga 69bar (1000psi) apabila air masuk adalah air laut. Penapisan nano boleh membuang kekotoran zarah pada 1nm (10A) dan bahan organik dengan berat molekul lebih daripada 200~400. Kadar penyingkiran pepejal larut ialah 20~98%, garam yang mengandungi anion univalen (seperti NaCl atau CaCl2) ialah 20~80%, dan garam yang mengandungi anion bivalen (seperti MgSO4) ialah 90~98%. Ultrafiltrasi boleh memisahkan makromolekul yang lebih besar daripada 100~1000 angstrom (0.01~0.1 μm). Semua garam larut dan molekul kecil boleh melalui membran ultrafiltrasi, dan bahan yang boleh dikeluarkan termasuk koloid, protein, mikroorganisma dan organik makromolekul. Berat molekul kebanyakan membran ultrafiltrasi ialah 1000~100000. Julat zarah yang dikeluarkan melalui penapisan mikro adalah kira-kira 0.1~1 μ m. Secara amnya, pepejal terampai dan koloid zarah besar boleh dipintas manakala makromolekul dan garam larut boleh bebas melalui membran penapisan mikro. Membran penapisan mikro digunakan untuk membuang bakteria, floc mikro atau TSS. Tekanan pada kedua-dua belah membran biasanya 1~3 bar.
7. Berapakah kepekatan maksimum silikon dioksida yang dibenarkan bagi air masuk membran osmosis songsang?
Kepekatan maksimum silikon dioksida yang dibenarkan bergantung pada suhu, nilai pH dan perencat skala. Secara amnya, kepekatan maksimum air pekat yang dibenarkan ialah 100ppm tanpa perencat skala. Sesetengah perencat skala boleh membenarkan kepekatan maksimum silikon dioksida dalam air pekat menjadi 240ppm.
8. Apakah kesan kromium pada filem RO?
Sesetengah logam berat, seperti kromium, akan memangkinkan pengoksidaan klorin, sekali gus menyebabkan degradasi membran yang tidak dapat dipulihkan. Ini kerana Cr6+ kurang stabil daripada Cr3+ dalam air. Nampaknya kesan pemusnahan ion logam dengan harga pengoksidaan yang tinggi adalah lebih kuat. Oleh itu, kepekatan kromium perlu dikurangkan dalam bahagian prarawatan atau sekurang-kurangnya Cr6+ hendaklah dikurangkan kepada Cr3+.
9. Apakah jenis prarawatan yang biasanya diperlukan untuk sistem RO?
Sistem pra-rawatan biasa terdiri daripada penapisan kasar (~80 μ m) untuk membuang zarah besar, menambah oksidan seperti natrium hipoklorit, kemudian penapisan halus melalui penapis atau penjernih berbilang media, menambah oksidan seperti natrium bisulfit untuk mengurangkan sisa klorin, dan akhirnya memasang penapis keselamatan sebelum salur masuk pam tekanan tinggi. Seperti namanya, penapis keselamatan ialah langkah insurans terakhir untuk mengelakkan zarah besar yang tidak disengajakan daripada merosakkan pendesak pam tekanan tinggi dan elemen membran. Sumber air dengan lebih banyak zarah terampai biasanya memerlukan tahap prarawatan yang lebih tinggi untuk memenuhi keperluan yang ditetapkan untuk aliran masuk air; Untuk sumber air dengan kandungan kekerasan yang tinggi, disyorkan untuk menggunakan pelembut atau penambahan asid dan perencat skala. Untuk sumber air dengan kandungan mikrob dan organik yang tinggi, karbon teraktif atau unsur membran anti pencemaran juga harus digunakan.
10. Bolehkah osmosis terbalik menyingkirkan mikroorganisma seperti virus dan bakteria?
Osmosis songsang (RO) sangat padat dan mempunyai kadar penyingkiran virus, bakteriofaj dan bakteria yang sangat tinggi, sekurang-kurangnya lebih daripada 3 log (kadar penyingkiran>99.9%). Walau bagaimanapun, ia juga harus diperhatikan bahawa dalam banyak kes, mikroorganisma mungkin masih membiak semula pada bahagian penghasil air membran, yang bergantung terutamanya pada cara pemasangan, pemantauan dan penyelenggaraan. Dalam erti kata lain, keupayaan sistem untuk membuang mikroorganisma bergantung kepada sama ada reka bentuk sistem, operasi dan pengurusan adalah sesuai dan bukannya sifat unsur membran itu sendiri.
11. Apakah kesan suhu terhadap hasil air?
Semakin tinggi suhu, semakin tinggi hasil air, dan sebaliknya. Apabila beroperasi pada suhu yang lebih tinggi, tekanan operasi harus diturunkan untuk memastikan hasil air tidak berubah, dan sebaliknya.
12. Apakah pencemaran zarah dan koloid? Bagaimana untuk mengukur?
Sebaik sahaja kekotoran zarah dan koloid berlaku dalam osmosis terbalik atau sistem penapisan nano, hasil air membran akan terjejas dengan serius, dan kadangkala kadar penyahgaraman akan berkurangan. Gejala awal kekotoran koloid ialah peningkatan tekanan pembezaan sistem. Sumber zarah atau koloid dalam sumber air salur masuk membran berbeza dari satu tempat ke satu tempat, selalunya termasuk bakteria, enap cemar, silikon koloid, produk kakisan besi, dsb. Ubat yang digunakan dalam bahagian prarawatan, seperti polialuminum klorida, ferik klorida atau polielektrolit kationik , juga boleh menyebabkan kekotoran jika ia tidak boleh dikeluarkan dengan berkesan dalam penjernih atau penapis media.
13. Bagaimana untuk menentukan arah memasang cincin meterai air garam pada elemen membran?
Cincin pengedap air garam pada elemen membran perlu dipasang di hujung salur masuk air elemen, dan bukaan menghadap arah salur masuk air. Apabila bejana tekanan disuap dengan air, bukaannya (tepi bibir) akan terus dibuka untuk menutup sepenuhnya aliran sisi air dari elemen membran ke dinding dalam bejana tekanan.
Masa siaran: Nov-14-2022