1. Ters ozmoz sistemi ne sıklıkla temizlenmelidir?
Genel olarak standart akı %10-15 azaldığında veya sistemin tuzdan arındırma oranı %10-15 azaldığında veya çalışma basıncı ve bölümler arasındaki fark basıncı %10-15 arttığında RO sisteminin temizlenmesi gerekir. . Temizleme sıklığı doğrudan sistemin ön arıtma derecesi ile ilgilidir. SDI15<3 olduğunda temizlik sıklığı yılda 4 defa olabilir; SDI15 5 civarında olduğunda temizleme sıklığı iki katına çıkarılabilir ancak temizleme sıklığı her proje sahasının fiili durumuna bağlıdır.
2. SDI nedir?
Şu anda, RO/NF sisteminin girişindeki kolloid kirliliğinin etkili bir şekilde değerlendirilmesi için mümkün olan en iyi teknoloji, girişin sedimantasyon yoğunluk indeksini (SDI, aynı zamanda kirlilik blokaj indeksi olarak da bilinir) ölçmektir; bu, mutlaka ölçülmesi gereken önemli bir parametredir. RO tasarımından önce belirlenecektir. RO/NF'nin çalışması sırasında düzenli olarak ölçülmesi gerekir (yüzey suyu için günde 2-3 kez ölçülür). ASTM D4189-82 bu testin standardını belirtir. Membran sisteminin giriş suyu, SDI15 değeri olarak ≤ 5 olmalıdır. SDI ön arıtmasını azaltmaya yönelik etkili teknolojiler arasında multimedya filtre, ultrafiltrasyon, mikrofiltrasyon vb. yer alır. Filtrelemeden önce polidielektrik eklemek bazen yukarıdaki fiziksel filtrelemeyi geliştirebilir ve SDI değerini azaltabilir. .
3. Giriş suyu için genel olarak ters ozmoz prosesi mi yoksa iyon değiştirme prosesi mi kullanılmalıdır?
Etkileyici koşulların çoğunda, iyon değiştirme reçinesi veya ters ozmoz kullanımı teknik olarak mümkündür ve prosesin seçimi ekonomik karşılaştırma ile belirlenmelidir. Genel olarak, tuz içeriği ne kadar yüksek olursa, ters ozmoz o kadar ekonomik olur ve tuz içeriği ne kadar düşük olursa iyon değişimi de o kadar ekonomik olur. Ters ozmoz teknolojisinin popülaritesi nedeniyle, ters ozmoz+iyon değişim prosesi veya çok aşamalı ters ozmoz veya ters ozmoz+diğer derin tuzdan arındırma teknolojilerinin kombinasyon süreci, teknik ve ekonomik olarak daha makul bir su arıtma planı olarak kabul görmüştür. Daha fazla bilgi edinmek için lütfen Su Arıtma Mühendisliği Şirketi temsilcisine danışın.
4. Ters osmoz membran elemanları kaç yıl kullanılabilir?
Membranın hizmet ömrü, membranın kimyasal stabilitesine, elemanın fiziksel stabilitesine, temizlenebilirliğine, girişteki su kaynağına, ön arıtmaya, temizleme sıklığına, operasyon yönetimi seviyesine vb. bağlıdır. Ekonomik analize göre genellikle 5 yıldan fazladır.
5. Ters ozmoz ile nanofiltrasyon arasındaki fark nedir?
Nanofiltrasyon, ters ozmoz ve ultrafiltrasyon arasında membranlı bir sıvı ayırma teknolojisidir. Ters ozmoz, molekül ağırlığı 0,0001 μm'den az olan en küçük çözünen maddeyi giderebilir. Nanofiltrasyon, yaklaşık 0,001 μm molekül ağırlığına sahip çözünen maddeleri giderebilir. Nanofiltrasyon, esas olarak, arıtıldıktan sonra üretilen suyun saflığının özellikle katı olmadığı durumlarda kullanılan, bir tür düşük basınçlı ters ozmozdur. Nanofiltrasyon kuyu suyu ve yüzey suyunun arıtılması için uygundur. Nanofiltrasyon, ters ozmoz gibi gereksiz, yüksek tuzdan arındırma oranına sahip su arıtma sistemlerinde uygulanabilir. Bununla birlikte, bazen "yumuşatılmış membran" olarak da adlandırılan sertlik bileşenlerini çıkarma konusunda yüksek bir yeteneğe sahiptir. Nanofiltrasyon sisteminin çalışma basıncı düşüktür ve enerji tüketimi ilgili ters ozmoz sistemine göre daha düşüktür.
6. Membran teknolojisinin ayırma yeteneği nedir?
Ters ozmoz şu anda en hassas sıvı filtreleme teknolojisidir. Ters ozmoz membranı, çözünebilir tuzlar ve molekül ağırlığı 100'den büyük organik maddeler gibi inorganik molekülleri yakalayabilir. Öte yandan, su molekülleri ters ozmoz membranından serbestçe geçebilir ve tipik çözünür tuzların giderilme oranı>95- %99. Çalışma basıncı, giriş suyu acı su olduğunda 7bar'dan (100psi) giriş suyu deniz suyu olduğunda 69bar'a (1000psi) kadar değişir. Nanofiltrasyon, 1 nm'deki (10A) parçacıkların safsızlıklarını ve molekül ağırlığı 200~400'den büyük olan organik maddeleri giderebilir. Çözünür katıların uzaklaştırma oranı %20~98'dir, tek değerlikli anyonlar içeren tuzların (NaCl veya CaCl2 gibi) giderilme oranı %20~80'dir ve iki değerlikli anyonlar içeren tuzların (MgS04 gibi) giderilme oranı %90~98'dir. Ultrafiltrasyon, 100~1000 angstromdan (0,01~0,1 μm) daha büyük makromolekülleri ayırabilir. Tüm çözünebilir tuzlar ve küçük moleküller ultrafiltrasyon membranından geçebilir ve giderilebilen maddeler arasında kolloidler, proteinler, mikroorganizmalar ve makromoleküler organikler bulunur. Çoğu ultrafiltrasyon membranının moleküler ağırlığı 1000~100000'dir. Mikrofiltrasyonla uzaklaştırılan parçacıkların aralığı yaklaşık 0,1~1 μm'dir. Genellikle askıda katı maddeler ve büyük parçacıklı kolloidler yakalanabilirken, makromoleküller ve çözünebilir tuzlar mikrofiltrasyon membranından serbestçe geçebilir. Mikrofiltrasyon membranı bakterileri, mikro flokları veya TSS'yi uzaklaştırmak için kullanılır. Membranın her iki tarafındaki basınç tipik olarak 1~3 bardır.
7. Ters ozmoz membranı giriş suyunda izin verilen maksimum silikon dioksit konsantrasyonu nedir?
İzin verilen maksimum silikon dioksit konsantrasyonu sıcaklığa, pH değerine ve kireç önleyiciye bağlıdır. Genel olarak, izin verilen maksimum konsantre su konsantrasyonu kireç önleyici olmadan 100 ppm'dir. Bazı kireç önleyiciler, konsantre sudaki maksimum silikon dioksit konsantrasyonunun 240 ppm olmasına izin verebilir.
8. Kromun RO filmi üzerindeki etkisi nedir?
Krom gibi bazı ağır metaller klorun oksidasyonunu katalize ederek membranın geri dönüşü olmayan bozulmasına neden olur. Bunun nedeni Cr6+'nın suda Cr3+'ya göre daha az stabil olmasıdır. Oksidasyon fiyatı yüksek olan metal iyonlarının yıkıcı etkisinin daha güçlü olduğu görülmektedir. Bu nedenle ön arıtma bölümünde krom konsantrasyonunun azaltılması veya en azından Cr6+'nın Cr3+'ya düşürülmesi gerekmektedir.
9. RO sistemi için genel olarak ne tür bir ön arıtma gereklidir?
Olağan ön arıtma sistemi, büyük parçacıkları çıkarmak için kaba filtrelemeden (~80 μm) oluşur, sodyum hipoklorit gibi oksidanlar eklenir, ardından çoklu ortam filtresi veya arıtıcı aracılığıyla ince filtreleme yapılır, artık kloru azaltmak için sodyum bisülfit gibi oksidanlar eklenir, ve son olarak yüksek basınç pompasının girişinden önce bir güvenlik filtresi takılması. Adından da anlaşılacağı gibi güvenlik filtresi, kazara büyük parçacıkların yüksek basınçlı pompa çarkına ve membran elemanına zarar vermesini önleyen son sigorta önlemidir. Daha fazla asılı parçacık içeren su kaynakları, su girişi için belirlenen gereksinimleri karşılamak amacıyla genellikle daha yüksek derecede ön arıtma gerektirir; Yüksek sertlik içeriğine sahip su kaynakları için yumuşatıcı kullanılması veya asit ve kireç önleyici eklenmesi tavsiye edilir. Mikrobiyal ve organik içeriği yüksek su kaynakları için aktif karbon veya kirlilik önleyici membran elemanları da kullanılmalıdır.
10. Ters ozmoz virüs ve bakteri gibi mikroorganizmaları yok edebilir mi?
Ters ozmoz (RO) çok yoğundur ve virüsleri, bakteriyofajları ve bakterileri çok yüksek, en az 3 log'dan fazla (giderme oranı>%99,9) giderme oranına sahiptir. Bununla birlikte, çoğu durumda, esas olarak montaj, izleme ve bakım yöntemine bağlı olarak, membranın su üreten tarafında mikroorganizmaların yeniden çoğalabileceği de unutulmamalıdır. Başka bir deyişle, bir sistemin mikroorganizmaları uzaklaştırma yeteneği, membran elemanının doğasından ziyade sistem tasarımının, işletiminin ve yönetiminin uygun olup olmamasına bağlıdır.
11. Sıcaklığın su verimine etkisi nedir?
Sıcaklık ne kadar yüksek olursa, su verimi de o kadar yüksek olur ve bunun tersi de geçerlidir. Daha yüksek bir sıcaklıkta çalışırken, su veriminin değişmemesi için çalışma basıncının düşürülmesi gerekir; bunun tersi de geçerlidir.
12. Parçacık ve kolloid kirliliği nedir? Nasıl ölçülür?
Ters ozmoz veya nanofiltrasyon sisteminde partiküllerin ve kolloidlerin kirlenmesi meydana geldiğinde, membranın su verimi ciddi şekilde etkilenecek ve bazen tuzdan arındırma oranı azalacaktır. Kolloid kirlenmesinin erken belirtisi sistem diferansiyel basıncının artmasıdır. Membran giriş suyu kaynağındaki partikül veya kolloidlerin kaynağı, genellikle bakteri, çamur, kolloidal silikon, demir korozyon ürünleri vb. dahil olmak üzere yerden yere değişiklik gösterir. Ön arıtma kısmında kullanılan polialüminyum klorür, ferrik klorür veya katyonik polielektrolit gibi ilaçlar arıtıcıda veya ortam filtresinde etkili bir şekilde giderilemezlerse kirlenmeye de neden olabilirler.
13. Tuzlu su conta halkasının membran elemanına takılma yönü nasıl belirlenir?
Membran elemanı üzerindeki tuzlu su conta halkasının, elemanın su giriş ucuna takılması gerekir ve açıklık, su giriş yönüne bakar. Basınçlı kap suyla beslendiğinde, membran elemanından basınçlı kabın iç duvarına doğru suyun yan akışını tamamen kapatmak için açıklığı (dudak kenarı) daha da açılacaktır.
Gönderim zamanı: 14 Kasım 2022